In drie nachten hebben we maar 16 uur geslapen; we zijn vannacht tot half 3 bezig geweest met inpakken, en we waren om 8 uur alweer wakker. Maar toch goedgeluimd en ontspannen vertrokken we, uitgezwaaid door Mark en Nanoushka, om kwart voor 12 richting het domplein.

Na de foto’s zijn we via een lekker korte route door Nieuwegein naar Vianen (pontje 1) gereden, begeleid door véél en harde regen.

Bij de Diefdijk had de regen plaatsgemaakt voor fikse wind… tegenwind natuurlijk. Onze eerste eetstop was boven de A2: boterhammen met gehaktballen. Asperen was snel bereikt, in Herwijnen was een braderie, het pontje bij Brakel was nummer 2 van de dag, met routeadviezen die alle kanten opwezen behalve de goede. Het fietsen ging zwaar door de tegenwind, en na pontjes 3 en 4 bij Heusden was het al na vijven. Het laatste stuk ging wel weer erg lekker, en om zes uur waren we bij de Rustende Jager, voor de cola en de Udenhoutse Broeders. Daarna was de camping snel gevonden, Pjotr had meteen een nieuw vriendje (van een jaar of 10) en al snel stond de tent. We hebben de eerste dag gevierd met uit eten voor 3, waar we het asperge menu en een spekpannenkoek bestelden. Pjotr kon zich lekker uitleven met speeltoestellen, overal zand en gras en 2 ezels. Na routewetenswaardigheden te hebben uitgewisseld met (angstige) medefietsers lagen we om elf uur in bed.

Pjotr was vannacht lekker bezig (boos en de weg kwijt omdat hij niet thuis maar in een tent sliep) en hij was al om 6 uur wakker. Om 7 uur hebben we toegegeven en zijn we opgestaan. Daardoor vertrokken we lekker op tijd. De eerste 5 kilometer gingen lekker, doordat het weer erg lekker en niet te warm was, en de benen werkten ook goed mee. Tussen de Loonse en Drunense duinen en Tilburg kwamen we, hoewel de kans daarop vrijwel nihil is, René (collega van Fouke) tegen, die ging mountainbiken. Na deze verrassende en leuke ontmoeting reden we door Tilburg naar het begin van het Bels lijntje. Al snel waren we in Riel, waar we ontbeten. Niet veel later, in Alphen, was er eindelijk iets open voor koffie en thee. De oude spoorwegbedding maakte, dat we snel in Turnhout, en dus België, waren; bij het verlaten daarvan reden we verkeerd en maakten we een korte omweg. Daarna deden we Herenthals aan,

en vlak voor Tienen kreeg Fouke een hongerklop, dus in Tienen bezochten we de herberg voor cola, appelsap en heerlijke uitsmijters. Met deze prima nieuwe energie zijn we vervolgens in één ruk doorgereden naar een grote camping direct aan de route bij Heultje.

Tent opgezet en lekker macaroni gegeten. Pjotr speelde lekker rond de tent met zand, knufje, dennenappels en macaroni.

Oh jee: de derde dag! Maar het begon goed. Van Pjotr mochten we uitslapen tot half 8! We hebben rustig ingepakt en ontbeten in de speeltuin. De eerste kilometers waren zwaar, een mooie maar rechte spoorlijnweg tot Aarschot. Daar wat inkopen gedaan en toen via Langdorp langs de Demer gefietst tot Diest.

Vlak voor Diest nog even koffie gedronken en hele lekkere groentesoep gegeten. Bij Diest nog verwonderd gekeken naar parachutisten die uit een zeppelin sprongen. Bij Diest hebben de de Barcelona route opgepikt (weer een oude spoorlijn) om die bij Budingen voorgoed te verlaten. Zoutleeuw was inderdaad een leuke en mooie verrassing, met een mooi gemeentehuis en beetje sprookjesachtige kathedraal.

Het fiesten gin intussen steeds beter en dat was maar goed ook want de eerste glooiingen in het landschap deden zich voor. Het weer was ook erg warm en zonnig, dus om kwart over 6 kwamen we goed gehumeurd en zeer bezweet aan bij de van te voren gereserveerde B&B: Spek en Ei. Deze was erg mooi met een mooie kamer, mooie tuin met kippen, vissen en 2 hele vrolijke mini zwijntjes.

Macaroni gekookt in de tuin, allemaal in bad en toen naar bed.

Pas om 8:20 werden we wakker, we hadden alle drie heerlijk kunnen uitslapen. Beneden wachtte een ontbijt, dat na een rommelig georganiseerde start erg lekker was. De pannenkoeken die over waren kregen we zelf mee voor onderweg. Nog geen kilometer na ons vertrek kruisten we de taalgrens, waardoor we opeens in franstalig België zaten: Bonjour! Het eerste stuk ging prima, nog niet veel hoogteverschil en goed fietsweer. Al snel waren we in Huy,

waar we boodschappen deden en zagen dat het 26 graden was. De klim uit Huy was wel 12 kilometer, maar ook die verliep bijzonder voorspoedig: daardoor konden we goed genieten van de Ardennen, die bij Huy begonnen. Dat betekende wel, dat steeds meer stevige klimmetjes werden afgewisseld met altijd korte afdalingen. Na een idylische picknick

en nog meer klimmetjes bereikten we Mélines, waar we een plek kozen op de camping. Het avondeten bestond uit provençaalse macaroni en een grote pot yoghurt. De enige andere bewoners van de camping was een 4 Havo van het KWC uit Culemborg. Pjotr nog lekker in een zandbak bij de speeltoestellen laten spelen en toen naar bed.

Vroeg werden we gewekt door pangeroffel bij 4 Havo. En dus zaten we lekker op tijd op de fiets om alle uitdagende beklimmingen te lijf te gaan. Na een paar kilometer ontbeten we in Trinal, en om 11 uur zaten we in La Roche en Ardenne aan de omelette; daar deden we ook boodschappen. De klim daarna door het Bois Tayenne was erg mooi en ging erg lekker.

Na gepauseerd te hebben in Cens (waar we per ongeluk terecht kwamen omdat een bord ‘Wyompont’ ontbrak), ging het allemaal minder makkelijk: het was inmiddels al halverwege de middag, het was zeer drukkend warm, we hadden tegenwind en de klimmen waren pittig. Nog vóór Bastogne waren we weer toe aan pauze en aan eten. Na deze zeer stevige lunch waren we snel in Bastogne waar we een heel mooi fietspad oppikten richting Wiltz (RaVeL).

Na 10 kilometer afdalen (!) kwamen we aan in Schleif, waar direct om het fietspad onze camping lag.

We hadden de tent nog niet opgezet of het begon te regenen. Na cola in het café, een blikje cassoulet onder een afdakje en 2 dikke flessen, zijn we lekker gaan slapen. ’s Nachts zaten we nog in een onweer met zeer zware regen, maar de tent hield het en we hebben lekker doorgeslapen.

Regen. Water uit de lucht. Met bakken. Grote bakken. Tijdens het inpakken viel het allemaal nog reuze mee, in de regenpauzes konden we alles droog opladen. Het eerste deel van de tocht was het zelfs droog, en al snel waren we in Wiltz waar we bij een bakker ontbeten (koffie, thee en sandwich Parisienne), maar op het stuk van Wiltz naar Ettelbrück, een ongelofelijk mooie route door het dal van de Sûre,

gutste het 2 uur aan één stuk door, misschien nog wel langer. Het water stroomde door ons beider bilnaad. Pjotr echter zat lekker warm in zijn rode regenpak droog en beschut in zijn fietskar, en was zo vriendelijk ons 40 kilometer in één keer te laten fietsen. De dubbele warme chocolademelk in Ettelbrück was dan ook meer dan verdiend. Na de boodschappen zijn we doorgefiets naar Mersch (met nog wat regen) en uiteindelijk (droog) naar Luxembourg stad, waar we samen met de drukke avondspits aankwamen. Na de Petrusse vallei te hebben begroet, zijn we naar de Office du Tourisme gegaan, waar ze ons hielpen aan een hotel tegenover het station. Na verdiend te hebben gedoucht, zijn we uit eten gegaan, lekker buiten op het Place de Paris,

waar we ons te buiten zijn gegaan aan Vlees. We lagen om 22:15 in bed, moe maar voldaan. Ondanks het weer wat het fietsen lekker gegaan. PS (5:30) nadeel van een hotel midden in de stad: dat je wakker wordt van de ochtendspits.

Na een lekker ontbijt in het hotel hebben we onze spullen gepakt, de fietsen uit hun stoffige onderdak gehaald, alles opgeladen en nog wat boodschappen gedaan. De route pikten we op onder in het dal van de Alzette, zodat we meteen de mogelijkheid hadden om de Petrusse vallei gedag te zeggen.

De route de stad uit was weer eens veel langer dan PB had beschreven, maar het fietsen ging lekker en het weer was veel beter dan gisteren. Al snel kwamen we in Hellange, waar we Frankrijk inreden, altijd weer een fijn moment.

In Rodemack, met een mooie hoge verdedigingsmuur en veel vlaggen, was het tijd voor een picknick. Daarna kruisten we de Moezel bij Malling,

zagen we Sierck-les-Bains aangegeven staan en deden we vanaf Lémestroff een stuk van de Rome route. Maar bij Aboncourt kozen we de weg naar Altroff om via Vigy af te dalen richting Metz. De binnenkomst in Metz was nogal druk vanwege de groete wegen en de avondspits. Maar eenmaal in het centrum waren we aangenaam verrast door de mooie kathedraal en andere gebouwen.

De camping was snel gevonden en lag mooi aan de Moezel, met veel zwanen die Pjotr geweldig vond. Wel was de camping vol met Nederlanders, op doorreis naar het zuiden. Na een avondmaal van Cassoulet (geen succes volgens Pjotr) en ijs en cola van de snackbar lagen we laat in bed, na een lange fietsdag.

Week 1 2 3 4